A A A

Zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 kwietnia 2007r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłacanych składek na ubezpieczenia społeczne ( Dz. U. Nr 76, poz. 510)

1. Prace interwencyjne mogą być organizowane przez pracodawcę, jeżeli innym podmiotom gospodarczym realizującym takie same zadania, jak wykonywane u tego pracodawcy przez skierowanych bezrobotnych w ramach prac interwencyjnych nie zagraża z tego powodu likwidacja lub upadłość ( § 2 rozporządzenia ).

2. Prace interwencyjne nie mogą być organizowane u pracodawcy, jeżeli znajduje się on
w stanie likwidacji lub upadłości oraz u pracodawców będących:

-         partiami lub organizacjami politycznymi,

-         posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko-senatorskich,

-         organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy związkowych biur pracy oraz klubów pracy,

-         organizacjami pracodawców, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy, biur oraz klubów pracy,

-         urzędami naczelnych i centralnych organów administracji państwowej,

-         kościołami lub związkami wyznaniowymi,

-         przedstawicielstwami państw obcych.

Prace interwencyjne nie mogą być organizowane w powiatowych i wojewódzkich urzędach pracy.

3. Pracodawca składa wniosek o organizację prac interwencyjnych do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce wykonywania prac interwencyjnych lub siedzibę pracodawcy. Druk wniosku udostępnia Powiatowy Urząd Pracy.

-nazwę pracodawcy, adres siedziby i miejsce prowadzenia działalności,

-oznaczenie formy organizacyjno - prawnej działalności,

-liczbę bezrobotnych proponowanych do zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych,

-miejsce i rodzaj prac , która ma być wykonywana przez skierowanych bezrobotnych.

-niezbędne lub pożądane kwalifikacje i inne wymogi

-wysokość proponowanego wynagrodzenia

-wnioskowaną wysokość refundowanych wynagrodzeń

5. Pracodawca do wniosku powinien dołączyć oświadczenie o tym, że nie jest w stanie likwidacji lub upadłości.

6. W terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku wraz z wymaganym oświadczeniem Powiatowy Urząd Pracy powiadamia wnioskodawcę o rozpatrzeniu wniosku i podjętej decyzji.

7. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia złożonego wniosku starosta lub w jego imieniu dyrektor powiatowego urzędu pracy zawiera z pracodawcą umowę o organizację prac interwencyjnych, określającą w szczególności:

-liczę bezrobotnych oraz okres, na jaki zostaną zatrudnieni,

-rodzaj i miejsce wykonywania prac oraz niezbędne lub pożądane kwalifikacje bezrobotnych,

-terminy i wysokość refundowanych z Funduszu Pracy przez starostę kosztów wynagrodzeń, nagród i składek na ubezpieczenia społeczne,

-obowiązek informowania Urzędu o wypadkach wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę

-obowiązek zwrotu wypłaconych kwot refundacji w przypadku wykorzystania środków

 niezgodnie z umową oraz tryb i termin tego zwrotu.

8. Pracodawca, u którego skierowani bezrobotni będą wykonywać prace interwencyjne zawiera z bezrobotnymi umowy o pracę, których kopie przekazuje w ciągu 5 dni od zatrudnienia bezrobotnych do Powiatowego Urzędu Pracy.

9. Pomoc udzielona pracodawcy na zatrudnienie pracowników w ramach prac interwencyjnych jest pomocą publiczną na:

-         tworzenie nowych miejsc pracy lub

-         rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji określonej w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 2204/2002 z dnia 12 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 TWE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia,

10. Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy jest udzielana, jeżeli tworzone miejsce pracy:

a)              stanowi wzrost netto liczby pracowników u danego pracodawcy, w porównaniu ze średnią z ostatnich 12 m-cy ;

b)              pracodawca utrzyma przez okres 3 lat , a w przypadku mikro, małych i średnich przedsiębiorców przez okres 2 lat:

§         dotychczasowy stan zatrudnienia na poziomie nie niższym niż średnie zatrudnienie z ostatnich 12 m-cy albo stan zatrudnienia z dnia składania wniosku o ile jest on wyższy od średniego zatrudnienia z ostatnich 12 m-cy,

§         miejsca pracy utworzone w związku z przyznaną refundacją.

11. Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy w ramach prac interwencyjnych może być udzielana łącznie z inną pomocą lub wsparciem ze środków Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do:

a) kosztów inwestycji, w związku z którą są tworzone nowe miejsca pracy, jeżeli realizacja tej

 inwestycji nie została zakończona w momencie utworzenia tych miejsc pracy lub zatrudnienie zostanie utworzone w ciągu trzech lat od dnia zakończenia inwestycji, lub

b) kosztów zatrudnienia związanego z tą inwestycją lub w odniesieniu do innego zatrudnienia związanego z tą inwestycją, o ile łączna wielkość pomocy nie przekroczy maksymalnych intensywności pomocy regionalnej na inwestycje.

12. Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy może być udzielana łącznie z inną pomocą lub wsparciem ze środków Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, jeżeli łączna wielkość pomocy nie przekroczy maksymalnych dopuszczalnych intensywności pomocy.     

13. Kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy są ponoszone w okresie 24 m-cy przez pracodawcę koszty płac nowych pracowników, na które składają się:

b)      opłacone od wynagrodzeń obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne

14. Maksymalna intensywność pomocy udzielanej na tworzenie nowych miejsc pracy wynosi:

Maksymalna intensywność pomocy udzielonej małym i średnim przedsiębiorcom                              z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu podwyższa się    o 20 punktów procentowych brutto w przypadku mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów.

15. Pomoc na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji, określonej w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 2204/2002 z dnia 12 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 TWE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia jest udzielana pod następującymi warunkami:

a)              intensywność pomocy brutto obliczana jako procent kosztów płac, przez jeden rok od zatrudnienia bezrobotnego skierowanego przez powiatowy urząd pracy nie przekroczy 50 %

b)              gdy rekrutacja nie stanowi wzrostu netto liczby pracowników w danym zakładzie, stanowisko lub stanowiska musiały zostać zwolnione w następstwie dobrowolnego odejścia, przejścia na emeryturę z powodu wieku, dobrowolnej redukcji czasu pracy lub zgodnego z prawem zwolnienia za naruszenie obowiązków służbowych i nie w wyniku redukcji etatów oraz

c)              pracownik lub pracownicy muszą być uprawnieni do nieprzerwanego zatrudnienia przez minimum 12 m-cy, a pracodawca może rozwiązać umowę o pracę tylko w przypadku naruszenia przez pracownika obowiązków służbowych.

16. Pomoc przeznaczona na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji podlega sumowaniu z inną pomocą państwa na zatrudnienie oraz

pomocą ze środków Unii Europejskiej, która odnosi się do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą i nie może przekroczyć 100 % kosztów płac w okresie, w którym pracownik lub pracownicy są zatrudnieni.

17. Jeżeli pomoc udzielona beneficjentowi pomocy w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach pomocy publicznej przekroczy w dowolnym okresie trzyletnim 15 mln euro brutto, istnieje konieczność wystąpienia o indywidualną notyfikację pomocy

18. Pracodawca zamierzający uzyskać pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy lub na rekrutację pracowników, jest obowiązany:        

a)      do złożenia organowi udzielającemu pomocy oświadczenia o spełnieniu warunków, o których mowa w w/w rozporządzeniu, odnoszących się do dopuszczalności udzielania pomocy publicznej,

b)      do przedstawiania szczegółowej dokumentacji kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.

19. Zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U.Nr 99, poz. 1001 ) skierowanie do prac interwencyjnych mogą uzyskać 

osoby będące w szczególnej sytuacji na rynku pracy, tj.

  1)   bezrobotnych do 25 roku życia,

  2)  bezrobotnych długotrwale lub kobiet, które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka,

  3)  bezrobotnych powyżej 50 roku życia,

4) bezrobotnych bez kwalifikacji zawodowych, bez doświadczenia zawodowego   lub bez
      wykształcenia średniego,

5) bezrobotnych samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko do 18 roku   życia,

6) bezrobotnych, którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia,

REFUNDACJA KOSZTÓW:

Pracodawca zamierzający zatrudnić osoby będące w szczególnej sytuacji na rynku pracy może:

- przez okres do 6 miesięcy – otrzymać zwrot części kosztów poniesionych wynagrodzeń nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty zasiłku dla bezrobotnych,

- przez okres do 12 miesięcy otrzymać zwrot części kosztów poniesionych wynagrodzeń oraz składki na ubezpieczenia społeczne w kwocie nie przekraczającej jednak minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdego bezrobotnego, jeżeli refundacja obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc ich zatrudnienia,

- przy zatrudnieniu skierowanych bezrobotnych, w co najmniej połowie czasu pracy przez okres do 6 miesięcy otrzymywać zwrot części kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdą osobę bezrobotną.

Czas trwania umowy oraz kwota refundacji określona jest w umowie i uzależniona jest od możliwości finansowych Funduszu Pracy.

Pracodawca zatrudniając w pełnym wymiarze czasu pracy, skierowane osoby:

- bezrobotne długotrwale lub kobiety, które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu
   dziecka,

- bezrobotne, które po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia,

- bezrobotne niepełnosprawne, może otrzymać przez okres do 12 miesięcy zwrot części poniesionych kosztów wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych w uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty zasiłku dla bezrobotnych lub przez okres do 18 miesięcy zwrot części poniesionych kosztów wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak minimalnego wynagrodzenia za pracę za co drugi miesiąc.

Pracodawca zatrudniając osoby bezrobotne powyżej 50 roku życia może otrzymać przez okres do 24 miesięcy refundację kosztów poniesionych na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne lub przez okres do 4 lat refundację kosztów poniesionych na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne, jeżeli obejmuje ona koszty poniesione za co drugi miesiąc. Refundacja jest przyznawana w wysokości:

- do 80 % minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia jeżeli zatrudniona osoba spełnia warunki konieczne do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego,

- do 50 % minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia, jeżeli zatrudniona osoba nie spełnia warunków koniecznych do uzyskania świadczenia przedemerytalnego.

Z tytułu skierowania osoby bezrobotnej powyżej 50 roku życia do wykonywania prac interwencyjnych można zrefundować przedsiębiorcy koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych do tych prac bezrobotnych.

Refundacja części wynagrodzenia i składek na ubezpieczenie społeczne jest dokonywana na podstawie składanego co miesiąc przez pracodawcę wniosku o refundację wraz z załącznikami wyszczególnionymi w umowie.

-         Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz. U. z 2004r. Nr 99, poz. 1001 z późń. zm. )

-         Rozporządzenie MPiPS z dnia 19 kwietnia 2007 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. z 2007r. Nr 76, poz. 510 ).

-         Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2204/2002 a dnia 5 grudnia 2002r. w sprawie stosowania art.87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia (Dz. Urz. WE L 337 z 13.12.2002, str. 3; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t.4 str. 273, z późn. zm.)

-         Rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 a dnia 12 stycznia 2001. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz.8, t. 2. Str. 141, z późn. zm.)

Pracodawca ubiegający się o skierowanie bezrobotnych do wykonywania prac interwencyjnych składa do Powiatowego Urzędu Pracy wypełniony wniosek o zorganizowanie prac interwencyjnych wraz załącznikami (załączniki do pobrania poniżej).

Wszystkie dokumenty składane w kserokopii muszą być potwierdzone
„za zgodność z oryginałem”.

Złożone przez pracodawców wnioski o organizację prac interwencyjnych rozpatrywane są w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku przez powołaną w tym celu Komisję.

Pracodawca zostaje poinformowany pisemnie o pozytywnym bądź negatywnym rozpatrzeniu wniosku.